jest podstawowym środkiem przekazywania doświadczenia zbiorowego. W odróżnieniu od zwierząt człowiek nabywa bowiem umiejętności życiowych, nie tylko naśladując swych rodziców, ale przede wszystkim ich słuchając. W uzupełnieniu dziedziczenia genetycznego ludzkie istoty wytworzyły unikatowy mechanizm dziedziczenia społecznego. Dzięki niemu młode pokolenie korzysta z wiedzy wszystkich poprzednich pokoleń. Oprócz rodziców również pozostali żywi i umarli członkowie społeczności przekazują młodym ujęte w symbolicznej formie - to, co przemyśleli, odczuwali, czynili. W konsekwencji komunikowanie i wychowanie staje się nierozłączne - i to nie tylko dlatego, że bez komunikowania wychowanie jest niemożliwe, ale także dlatego, że im bardziej złożony i wyspecjalizowany jest przedmiot wychowania, tym bardziej złożone i