GROM

Słownik języka polskiego PWN*

grom
1. «piorun lub grzmot»
2. «gniewne ostrzeżenie lub napomnienie»
gra
1. «zabawa towarzyska prowadzona według pewnych zasad»
2. «przedmioty służące do grania»
3. «rozgrywka prowadzona między zawodnikami lub zespołami według zasad określonych regulaminem danej dyscypliny; też: sposób zagrania»
4. «odtwarzanie roli na scenie lub w filmie»
5. «wykonywanie melodii na instrumencie muzycznym»
6. «rywalizacja dwóch konkurujących ze sobą osób lub grup»
7. «postępowanie polegające na stwarzaniu pozorów»
8. «zmienność postrzeganych wzrokiem szczegółów tworzących harmonijną całość»
9. «w dziele artystycznym: konfrontacja kilku różnych poetyk, konwencji, sposobów przedstawienia»
10. «wydawanie charakterystycznego głosu przez samca głuszca, cietrzewia, dropia w czasie toków»
gromić
1. «ostro upominać»
2. «pokonywać kogoś»
dom gry «lokal, w którym uprawiane są gry hazardowe»
gra komputerowa «gra rozgrywana na ekranie monitora; też: program komputerowy umożliwiający tę grę»
gra twarzy «zmiany wyrazu twarzy»
gra w ciemno «gra w karty bez odkrywania kart»
gry ruchowe «gry odbywające się na świeżym powietrzu, wymagające dużo ruchu»
teoria gier «dział matematyki zajmujący się badaniem modeli sytuacji konfliktowych na przykładzie gier»
wolna gra rynkowa «zachowanie się podmiotów gospodarczych na rynku umożliwiającym pełną konkurencję»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego