KUL
Słownik języka polskiego PWN*
kulić «pochylać, podkurczać»
odcinek kuli, odcinek kulisty «każda z dwu części kuli, na które dzieli kulę przecinająca ją płaszczyzna»
pchnięcie kulą «konkurencja lekkoatletyczna polegająca na wypchnięciu metalowej kuli na jak największą odległość»
wycinek kuli, kulisty «bryła powstała przez obrót wycinka koła dookoła jednego z promieni ograniczających ten wycinek»
kula I
• kulowy
1. «bryła ograniczona powierzchnią zamkniętą, której wszystkie punkty są jednakowo odległe od środka tej bryły»
2. «przedmiot mający kształt tej bryły»
3. «metalowy, kulisty sprzęt sportowy o określonym ciężarze, używany do miotania»
4. «pocisk ręcznej broni palnej i dział»
• kulowy
kula II
1. «podpora ułatwiająca chodzenie osobom niesprawnym fizycznie; też: podpora zastępująca amputowaną nogę»
2. zob. łęk w zn. 1.
kula ziemska «Ziemia, glob ziemski»
kulić się «garbić się, kurcząc ręce i nogi»
Synonimy
Zagraj z nami!
