bando
Słownik języka polskiego PWN*
band [wym. bend] «zespół rozrywkowy lub jazzowy z przewagą instrumentów dętych»
banda
1. «grupa ludzi dokonujących wspólnie napadów i rabunków»
2. pot. «grupa ludzi zżytych ze sobą»
3. pot. pejor. «grupa ludzi zachowujących się hałaśliwie lub agresywnie»
4. «ogrodzenie toru wyścigowego lub lodowiska»
5. «listwa stołu bilardowego»
bandy «odmiana hokeja na lodzie»
big-band [wym. bigbend] «duży zespół muzyczny wykonujący muzykę jazzową lub rozrywkową»
• bigbandowy
• bigbandowy
girls band, girlsband [wym. gerlsbend] «młodzieżowy, żeński zespół wokalny wykonujący muzykę pop»