ciężka
Słownik języka polskiego PWN*
broń ciężka, ciężkiego kalibru «broń dużego kalibru, o dużej sile rażenia»
ciężka artyleria «artyleria złożona z dział dużego kalibru»
ciężka atletyka «dyscyplina sportowa obejmująca zapasy, boks i podnoszenie ciężarów»
ciężka jazda, kawaleria, konnica daw. «wojsko konne silnie uzbrojone i opancerzone»
ciężka woda «woda, której cząsteczka składa się z atomu tlenu i dwóch atomów deuteru»
odzież ciężka «okrycia wierzchnie i męskie garnitury»
waga ciężka «kategoria zawodników o wadze ciała: w boksie od 81 do 91 kg, w zapasach od 90 do 100 kg, w dżudo powyżej 95 kg, w podnoszeniu ciężarów od 91 do 108 kg»
ciężki
• ciężko • ciężkość
1. «mający duży ciężar lub sprawiający takie wrażenie»
2. «poruszający się z trudem; też o ruchach: niezręczny, powolny»
3. «zbyt masywny»
4. «uszyty z grubego materiału»
5. «o ciosach, chwytach: mocny, silny»
6. «wymagający dużego wysiłku»
7. «trudny do zniesienia»
8. «pełen napięcia, niepokoju»
9. «o chorobie: niebezpieczny, zagrażający życiu»
10. «o czyjejś umysłowości, dowcipie: pozbawiony polotu, finezji»
11. «o stylu, utworze: trudny w odbiorze»
12. «o głosie, dźwięku: niski i nieprzyjemny»
13. «o chmurach, mgle: gęsty, nieprzejrzysty»
14. «o powietrzu: gorący, duszny»
15. «o pokarmie: trudny do strawienia»
• ciężko • ciężkość
ciężkie roboty «ciężka praca, np. w kamieniołomach, stosowana dawniej jako kara dla przestępców»
ciężki karabin maszynowy «karabin maszynowy przeznaczony do strzelania ze specjalnej podstawy ogniem ciągłym»
ciężki wodór zob. deuter.
gleby ciężkie «gleby gliniaste»
grzech ciężki, śmiertelny «w teologii chrześcijańskiej: całkowite i dobrowolne odwrócenie się od Boga poprzez złamanie jego zakazu w sprawach wielkiej wagi»
krawiectwo ciężkie «szycie odzieży wierzchniej, mającej podszewkę»
metale ciężkie «metale o gęstości większej niż 4,5 g/cm3»
przemysł ciężki «przemysł obejmujący górnictwo, hutnictwo, przemysł maszynowy»