forma
Słownik języka polskiego PWN*
forma
• formowy
1. «wygląd czegoś»
2. «przejaw czegoś»
3. «układ skoordynowanych elementów»
4. «zespół środków artystycznych użytych przez artystę; też: wyraz zewnętrzny dzieła sztuki»
5. «stan sprawności fizycznej lub psychicznej człowieka»
6. «stan sprawności organizmu osiągnięty na skutek treningu»
7. «sposób postępowania, zachowania się»
8. «szablon, wykrój»
9. «naczynie do pieczenia ciasta»
10. «naczynie nadające kształt roztopionej masie plastycznej»
11. «według Arystotelesa: istota pojęciowa przedmiotu»
12. «według Kanta: wkład umysłu do poznawanego przedmiotu»
13. «budowa wyrazu»
14. «wielomian jednorodny wielu zmiennych»
15. «zespół elementów drukarskich przygotowany do druku»
• formowy
bezosobowa forma czasownika jęz. «forma nieokreślająca osoby, np. zrobiono, umyto»
forma peryfrastyczna «forma opisowa, np. zwycięzca spod Racławic, zamiast: Kościuszko»
forma recesywna «forma wyrazu wychodząca z użycia»
forma sonatowa «pierwsza część sonaty, symfonii lub koncertu»
pro forma «dla zachowania pozorów»
szkatułkowa forma, kompozycja utworu, dzieła itp. «forma, kompozycja utworu, dzieła polegająca na wpleceniu w opowieść główną opowiadań pobocznych, stanowiących odrębne całości»
formy supletywne «formy należące do tego samego wzorca odmiany wyrazów, ale niezwiązane pokrewieństwem etymologicznym, np. człowiek – ludzie, ja – mnie»
Synonimy
Zagraj z nami!
