inteligencja
Słownik języka polskiego PWN*
inteligencja
• inteligencki • inteligent • inteligentka
1. «zdolność rozumienia, uczenia się oraz wykorzystywania posiadanej wiedzy i umiejętności w sytuacjach nowych»
2. «ogół ludzi wykształconych i wykonujących zawodowo pracę umysłową»
• inteligencki • inteligent • inteligentka
inteligencja emocjonalna «zdolność kontrolowania własnych emocji oraz odczytywania emocji innych ludzi i wpływania na nie»
sztuczna inteligencja «dział informatyki badający reguły rządzące zachowaniami umysłowymi człowieka i tworzący programy lub systemy komputerowe symulujące ludzkie myślenie»
iloraz inteligencji «ilościowy wskaźnik poziomu rozwoju umysłowego»