karze

Słownik języka polskiego PWN*

kary II «koń maści karej»
• kara
kar zob. kocioł w zn. 6
• karowy
kara
1. «środek wychowawczy stosowany wobec osoby, która zrobiła coś złego»
2. «środek represyjny względem osób, które popełniły przestępstwo»
karać «wymierzać komuś karę»
ławka kar «w hokeju: ławka, na której podczas meczu siedzą zawodnicy karnie wykluczeni z gry»
kara konwencyjna «kara za niedotrzymanie umowy ustalona w przepisach prawnych»
kara porządkowa «kara za drobne przekroczenia przepisów dotyczących zachowania porządku w miejscu publicznym»
kara wadialna «przepadek wadium w razie niewywiązania się z zaciągniętych zobowiązań»
karo I
1. «jeden z czterech kolorów w kartach, oznaczony czerwonym rombem»
2. «karta do gry w tym kolorze»
3. «dekolt w sukni lub bluzce w kształcie kwadratu»

• karowy
karo II «o kartach do gry: mający kolor oznaczony czerwonym rombem»
kary I «o maści konia: czarny»
mały trefl, kier, pik, małe karo «niska blotka w danym kolorze»
karać się «wymierzać sobie karę»
zawiesić karę «o sądzie: orzec karę z zaniechaniem jej wykonania, pod warunkiem że skazany przez określony czas nie popełni przestępstwa»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego