porządki

Słownik języka polskiego PWN*

porządki
1. «sprzątanie lub porządkowanie czegoś»
2. «reguły narzucone komuś wbrew jego woli»
porządek
1. «regularny układ, plan czegoś; też: należyty ład, stan czegoś»
2. «następowanie czegoś po sobie według ustalonej kolejności, hierarchii lub zasady; też: następstwo, układ czegoś»
3. «stan, w którym przestrzegane jest prawo i jest zachowany spokój»
4. «określony system, w jaki zorganizowana jest jakaś społeczność»
5. «relacja pomiędzy osobami i wyznawanymi przez nie wartościami lub pomiędzy określonymi zjawiskami»
6. «ustalony w epoce antycznej system konstrukcyjny i kompozycyjny budowli, którego główne elementy powiązane są określonymi proporcjami»
7. «dwa pierwsze konie typowane w gonitwie na zwycięzców»

• porządkowy • porządeczek
porządek dzienny, porządek dnia «lista spraw, które mają stanowić przedmiot obrad na posiedzeniu, zebraniu oraz ich kolejność»
porządek dorycki archit. «porządek klasyczny, charakteryzujący się surowością i monumentalnością»
porządek joński archit. «porządek klasyczny, charakteryzujący się lekkością i smukłością proporcji, dekoracyjnością»
porządek kompozytowy archit. «porządek łączący cechy porządku jońskiego i korynckiego»
porządek koryncki archit. «porządek będący odmianą porządku jońskiego»
porządek prawny «całokształt przepisów prawnych obowiązujących w państwie»
porządek publiczny, społeczny «życie zgodne z prawami obowiązującymi w społeczeństwie»
porządek toskański archit. «porządek będący odmianą porządku doryckiego»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego