rodzaj
Słownik języka polskiego PWN*
rodzaj
1. «gatunek czegoś wyróżniany ze względu na pewne cechy»
2. «jednostka w systematyce roślin i zwierząt niższa od rodziny, obejmująca blisko spokrewnione gatunki lub jeden gatunek»
rodzaj gramatyczny «cecha rzeczowników decydująca o ich końcówkach deklinacyjnych, o formach innych części mowy określających dany rzeczownik, a także o formach łączących się z nim czasowników»
rodzaj literacki
1. «podstawowa jednostka systematyki form literackich: liryka, epika lub dramat»
2. «zespół utworów literackich o wspólnych cechach kompozycyjnych, językowych i stylistycznych»
rodzaj męski «cecha rzeczowników liczby pojedynczej oznaczających istoty płci męskiej, a także rzeczowników nieżywotnych zaliczanych do tej grupy przez analogię formalną»
rodzaj męskoosobowy «cecha rzeczowników liczby mnogiej odnoszących się do osób płci męskiej lub osób płci męskiej i żeńskiej»
rodzaj niemęskoosobowy, żeńsko-rzeczowy «cecha rzeczowników liczby mnogiej odnoszących się do osób płci żeńskiej i zwierząt, przedmiotów, zjawisk oraz pojęć»
rodzaj nijaki «cecha rzeczowników liczby pojedynczej oznaczających istoty niedorosłe fizycznie, a także rzeczowników nieżywotnych zaliczanych do tej grupy przez analogię formalną»
rodzaj żeński «cecha rzeczowników liczby pojedynczej oznaczających istoty płci żeńskiej, a także rzeczowników nieżywotnych zaliczanych do tej grupy przez analogię formalną»
Księga Rodzaju «początkowa księga Starego Testamentu i Pięcioksięgu opowiadająca o stworzeniu świata i człowieka»
Synonimy
Zagraj z nami!
