strojenie

Słownik języka polskiego PWN*

stroić
1. «elegancko kogoś ubierać»
2. «ozdabiać, przystrajać coś»
3. «stanowić ozdobę, przybranie»
4. «nadawać instrumentom muzycznym właściwy ton»
5. «regulować odbiornik radiowy»
strój
1. «eleganckie ubranie»
2. «ubiór specjalnego rodzaju, noszony w pewnych okolicznościach»
3. «zbiór dźwięków, na jakie nastrojone są elementy drgające w instrumentach muzycznych»
4. «system dźwiękowy oparty na określoniej częstotliwości wzorcowej»
stroić się «ubierać się z przesadną dbałością lub zbyt strojnie»
strój bobrowy «substancja o zapachu piżma, wydzielana przez gruczoły skórne bobra»
strój hiszpański «reprezentacyjny strój dworski wywodzący się z Hiszpanii, rozpowszechniony w Europie w XVI–XVII w.»
strój równomiernie temperowany «strój dźwiękowy, stosowany od XVIII w., w którym oktawa dzieli się na 12 równych części»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego