tryb
Słownik języka polskiego PWN*
tryb
• trybowy
1. «procedura»
2. «obracające się koło o zębatym brzegu, będące częścią niektórych mechanizmów»
3. «kategoria gramatyczna służąca do wyrażenia za pomocą form czasownika stosunku osoby mówiącej do treści zdania»
4. «durowa lub molowa odmiana każdej tonacji, skali, gamy lub każdego akordu»
• trybowy
tryb doraźny (sądzenia), tryb postępowania doraźnego «postępowanie sądowe polegające na uproszczeniu procedury oraz natychmiastowym wydaniu i wykonaniu wyroku z wyłączeniem środków odwoławczych»
tryb orzekający, oznajmujący «tryb czasownika wyrażający obiektywny stosunek mówiącego względem wypowiadanej treści»
tryb przypuszczający, warunkowy «tryb czasownika wskazujący, że mówiący traktuje treść zdania nie jako rzeczywistą, tylko możliwą»
tryb rozkazujący «tryb czasownika wyrażający rozkaz, polecenie, życzenie lub przyzwolenie osoby mówiącej»
tryby «system organizacji czegoś lub mechanizm pewnych działań, w którym ktoś musi żyć i działać według narzuconych mu zasad»
tryba «pas wycięty w drzewostanie, dzielący las na ostępy»
Synonimy
Zagraj z nami!
