uch!
Słownik języka polskiego PWN*
ucha «zupa rybna sporządzona z różnych gatunków ryb słodkowodnych»
ucho
• uszny
1. «jedna z dwóch części ciała, jakie znajdują się po obu stronach głowy u ludzi i zwierząt, będąca częścią narządu słuchu»
2. «narząd słuchu i równowagi; też: zmysł słuchu»
3. «uchwyt w kształcie łuku lub pętli, umocowany do naczynia lub torby»
4. «opuszczane klapki przy czapce, chroniące uszy przed chłodem»
5. «otwór w igle służący do nawlekania nitki»
• uszny
ucho kosy zob. piętka w zn. 4.
ucho liny «koniec liny zgięty i wpleciony w nią, zwykle wzmocniony i usztywniony»
ucho środkowe «jama bębenkowa, w której znajdują się kosteczki słuchowe i trąbka słuchowa Eustachiusza»
ucho wewnętrzne «część ucha mieszcząca receptory zmysłu słuchu i równowagi»
ucho zewnętrzne «małżowina uszna przechodząca w przewód słuchowy»