wieko

Słownik języka polskiego PWN*

wieko «wierzchnia część skrzyni, kufra itp. zamykająca je od góry, zdejmowana lub na zawiasach»
• wieczko
wiek
1. «długość życia człowieka od urodzenia do danej chwili; też: długość życia rośliny lub zwierzęcia lub czas istnienia czegoś»
2. «okres stu lat»
3. «długi, dłużący się okres»
4. «okres wyróżniający się czymś znamiennym»
choroby wieku «schorzenia właściwe ludziom w określonym wieku»
granica wieku «minimalna lub maksymalna liczba lat, które powinna mieć osoba, aby spełniać jakieś wymagania»
wiek balzakowski «wiek kobiety, około 40 lat»
wiek chrystusowy «wiek 33 lat, zwłaszcza u mężczyzn»
wiek emerytalny «przewidziany ustawowo wiek, w którym pracownik przechodzi na emeryturę»
wiek Księżyca «liczba dni, jakie upłynęły między ostatnim nowiem a daną fazą Księżyca»
wiek matuzalemowy «sędziwy wiek»
wiek nieprodukcyjny «wiek, w którym człowiek jeszcze nie jest lub już nie jest zdolny do wydajnej pracy»
wiek poprodukcyjny, pozaprodukcyjny «wiek, w którym człowiek zakończył już pracę zawodową»
wiek produkcyjny «wiek, w którym człowiek dysponuje pełnią sił i jest zdolny do wydajnej pracy»
wiek przedprodukcyjny «wiek, w którym człowiek jeszcze się nie zajmuje pracą zawodową, ale się uczy w szkole»
wiek przedszkolny «wiek, w którym dziecko uczęszcza lub może uczęszczać do przedszkola»
wiek przejściowy
1. «okres dojrzewania płciowego»
2. «okres przekwitania»
wiek reprodukcyjny «wiek, w którym ludzie i zwierzęta mogą mieć potomstwo»
wiek rozrodczy «wiek, w którym kobieta może rodzić dzieci»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego