świecić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

świecić -cę, -cą
świecenie
jasno świecący

Słownik języka polskiego PWN*

świecić, świecić się
1. «być źródłem światła»
2. «oświetlać coś, używając sztucznego źródła światła»
3. «odbijać promienie światła»
4. «wyróżniać się z tła jaśniejszą barwą»
farba świecąca «farba z domieszką siarczków mających właściwości fotoluminescencji»
świecenie zimne zob. luminescencja.

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

świecić
świecenie

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „świecić” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „świecić” w Poradni Językowej PWN

Ciekawostki

Kliknij, aby zobaczyć „świecić” w Ciekawostkach

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „świecić” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „świecić” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego