asekurant
Wielki słownik ortograficzny PWN*
asekurant -n•cie; -n•ci, -n•tów
Słownik języka polskiego PWN*
asekurant
• asekurancki • asekurancko • asekurantka
1. «osoba przesadnie ostrożna, uchylająca się od decyzji w sprawach, których wynik jest niepewny»
2. «osoba ubezpieczająca kogoś podczas wspinaczki lub trudnych ćwiczeń gimnastycznych»
3. daw.; zob. asekurator w zn. 2.
• asekurancki • asekurancko • asekurantka
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
