asekurant

Wielki słownik ortograficzny PWN*

asekurant -n•cie; -n•ci, -n•tów

Słownik języka polskiego PWN*

asekurant
1.  pejor. «osoba przesadnie ostrożna, uchylająca się od decyzji w sprawach, których wynik jest niepewny»
2. «osoba ubezpieczająca kogoś podczas wspinaczki lub trudnych ćwiczeń gimnastycznych»
3. daw.; zob. asekurator w zn. 2.

• asekurancki • asekurancko • asekurantka

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego