augur
Wielki słownik ortograficzny PWN*
au•gur -rze; -rowie a. -rzy, -rów
Słownik języka polskiego PWN*
augur
1. «w starożytnym Rzymie: kapłan przepowiadający przyszłość i odgadujący wolę bogów»
2. «człowiek uważający się lub uważany za wyrocznię w jakiejś dziedzinie»
