bakalaureat
Wielki słownik ortograficzny PWN*
bakalau•reat -atu, -acie; -atów
Słownik języka polskiego PWN*
bakalaureat
1. «najniższy stopień naukowy nadawany przez uniwersytety anglosaskie»
2. «tytuł nadawany przez władze uniwersyteckie (np. we Francji, w Szwajcarii) absolwentom szkół średnich po złożeniu przez nich egzaminów uprawniających do studiów w szkołach wyższych»