behawior
Wielki słownik ortograficzny PWN*
behawior -ru, -rze
Słownik języka polskiego PWN*
behawior [wym. bihewior, behawior] psych. «każda dająca się zaobserwować reakcja zwierzęcia lub człowieka na bodźce płynące z otoczenia»
• behawioralny
• behawioralny