biegły

Wielki słownik ortograficzny PWN*

bieg•ły; -g•li
biec bieg•nę, bieg•niesz, bieg•ną; bieg•nij•cie; biegł, biegli a. biegnąć ,

Słownik języka polskiego PWN*

biegły II «specjalista w danej dziedzinie»
• biegła
biegły I «mający dużą wprawę, doświadczenie w jakiejś dziedzinie»
• biegle • biegłość
biegły sądowy «osoba powołana przez sąd do wydawania opinii w zakresie posiadanych wiadomości fachowych»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego