bogactwo
Wielki słownik ortograficzny PWN*
bogac•two -twie; -tw
Słownik języka polskiego PWN*
bogactwo
1. «ogół dóbr mających dużą wartość materialną; też: zasobność w te dobra»
2. «wielka ilość, różnorodność czegoś»
bogactwa naturalne «złoża rud, minerałów, zasoby roślinne i inne, które mogą być wykorzystane w gospodarce»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie... 
