bractwo
Wielki słownik ortograficzny PWN*
brac•two -twie; bractw
Słownik języka polskiego PWN*
bractwo
1. «grono współtowarzyszy»
2. «w Kościele katolickim: świeckie zrzeszenie wiernych mających na celu jakiś szczególny kult religijny»
3. daw. «stowarzyszenie, związek, organizacja»
bractwo kurkowe «stowarzyszenie strzeleckie w średniowiecznych miastach»