bronić (przed zarzutami)
bronienie
Wielki słownik ortograficzny PWN*
Słownik języka polskiego PWN*
bronić
1. «odpierać atak»
2. «być osłoną, chronić przed czymś»
3. «wstawiać się za kimś lub za czymś»
4. «nie pozwalać»
5. «występować jako obrońca w sądzie»
6. «zdawać egzamin związany tematycznie z przedstawioną komisji pracą, upoważniający do uzyskania stopnia naukowego, zawodowego itp.»
bronić się
1. «występować czynnie w swojej obronie»
2. «chronić samego siebie przed kimś lub przed czymś»
3. «odpierać stawiane sobie zarzuty, tłumaczyć się»
4. «nie dawać czemuś zapanować nad sobą»
5. «zdawać egzamin związany tematycznie z przedstawioną pracą, upoważniający do uzyskania stopnia naukowego, zawodowego itp.»
Zasady pisowni i interpunkcji
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
bronić (przed zarzutami)
Zagraj z nami!
