cud

Wielki słownik ortograficzny PWN*

cud cudu, cudzie; cuda a. cudy, cudów: Cud nad Wisłą
cud-dieta cud-diety, cud-diecie; cud-diety, cud-diet
cud-dziewczyna cud-dziewczynie, cud-dziewczynę (ale: dziewczyna cud)
cud-kobieta cud-kobiecie, cud-kobietę (ale: kobieta cud)
cud-miód
cud-miód, ul•tramaryna
dieta cud diety cud, dietę cud, ale cud-dieta ,
cudem
cuda-niewidy cudów-niewidów, cudom-niewidom
cuda-wian•ki cudów-wianków, cudom-wiankom

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego