diabeł

Wielki słownik ortograficzny PWN*

diabeł -bła, -błu, -ble; te -bły, ci -bli, -błów ,
ki diabeł kiego diabła
diabli (jaki?): diabli spryt

Słownik języka polskiego PWN*

diabeł
1. «zły duch kuszący ludzi do grzechu, wyobrażany jako istota z rogami, ogonem i kopytami»
2. pot. «o kimś nieznośnym, złym lub niebezpiecznym»
3. pot. «o człowieku bardzo zdolnym, sprytnym, odważnym»

• diabli • diablica
diabeł tasmański «niewielkie drapieżne zwierzę o czarnym futrze»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego