dziczka

Wielki słownik ortograficzny PWN*

dzicz•ka -cz•ce, -cz•kę; -czek
dziczek -cz•ka, -cz•kiem; -cz•ki, -cz•ków

Słownik języka polskiego PWN*

dziczka
1. «młode drzewo owocowe lub ozdobne wyrosłe z nasienia, używane do szczepienia odmian szlachetnych»
2. «dziki pęd wyrosły z nieuszlachetnionej podkładki lub nieszczepione dzikie drzewo owocowe»
dziczek
1. «mały, młody dzik»
2. zob. dziczka.
3. pot. «odludek»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego