enharmoniczny
Wielki słownik ortograficzny PWN*
en•har•monicz•ny (skrót: enharm.)
Słownik języka polskiego PWN*
enharmonia
• enharmoniczny
1. «różne nazwy i postacie zapisu dźwięku o tej samej wysokości»
2. «w muzyce starogreckiej: wprowadzenie ćwierćtonów do skali dźwięków»
• enharmoniczny
gamy enharmoniczne «dwie gamy durowe lub dwie gamy molowe o identycznym brzmieniu, lecz różnej nazwie i pisowni, np. gama Cis-dur i Des-dur»
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
