gnoić

Wielki słownik ortograficzny PWN*

gnoić gnoję, gnoisz, gnoimy, gnoją; gnój•cie
gnojenie
Hasło obecne w wyd. III WSO, pominięte w wyd. IV.
gnój (obelż. o człowieku) gnoja, B.= D.; gnoje, gnojów a. gnoi

Słownik języka polskiego PWN*

gnoić
1. «nawozić ziemię gnojem»
2. pot. «dopuszczać do gnicia czegoś»
3. posp. «niszczyć kogoś psychicznie lub fizycznie»
gnoić się pot. «o ranach: ropieć»
gnój
1. «nawóz zwierzęcy»
2. pot. «błoto, brud»
3. posp. «mały dzieciak»
4. obraźl. «o mężczyźnie»

• gnojowy

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego