harpia
Wielki słownik ortograficzny PWN*
har•pia -pii, -pię; -pii
Słownik języka polskiego PWN*
harpia
1. mit. gr. «złośliwy demon, uosobienie wichru, później – drapieżności i chciwości»
2. «kobieta okrutna i wyrachowana»
3. «wielki, drapieżny ptak o czarno-biało-szarym upierzeniu, żyjący w lasach nad Amazonką»
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Synonimy
Zagraj z nami!
