karma

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kar•ma (pokarm) -r•mie, -r•mę a. karm
kar•ma (rel.) -r•mie, -r•mę a. karman
karm (pokarm) -r•mu, -r•mie a. karma

Słownik języka polskiego PWN*

karma I «pokarm dla zwierząt lub ptaków»
• karmowy
karma II, karman «w indyjskich religiach i indyjskiej filozofii: suma uczynków człowieka, decydująca o charakterze wcielenia w łańcuchu reinkarnacji»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego