karze

Wielki słownik ortograficzny PWN*

kar (geol.) -ru, -rze; -ry, -rów
kara -rze, -rę: kara boska
karo (karta koloru karo) -ra, -rze; kar

Słownik języka polskiego PWN*

kary II «koń maści karej»
• kara
kar zob. kocioł w zn. 6
• karowy
kara
1. «środek wychowawczy stosowany wobec osoby, która zrobiła coś złego»
2. «środek represyjny względem osób, które popełniły przestępstwo»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego