koda
Słownik języka polskiego PWN*
koda, coda [wym. koda]
1. «zakończenie kompozycji muzycznych zawierające zwięzłe powtórzenie głównych tematów»
2. «zakończenie utworu literackiego lub jakiejś historii, będące ich podsumowaniem»
kod
• kodowy
1. «umowny system znaków umożliwiający przetworzenie informacji oraz odczytanie jej przez osoby znające ten system lub przez urządzenia pracujące w tym systemie»
2. «informacja zapisana w tym systemie znaków»
• kodowy
kod genetyczny «kod zawarty w cząsteczkach kwasu deoksyrybonukleinowego w jądrze komórkowym, który zapewnia zachowanie właściwości dziedzicznych»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Encyklopedia PWN
Zagraj z nami!
