munsztuk
Wielki słownik ortograficzny PWN*
munsz•tuk -ka, -kiem; -ki, -ków
Słownik języka polskiego PWN*
munsztuk
1. «połączone ze sobą metalowe drążki, wkładane do pyska narowistym koniom, by móc nimi kierować»
2. daw. «część zwijki papierosa albo część fajki, którą palacz trzyma w ustach»
3. daw. «część instrumentu dętego, którą się wkłada lub przykłada do ust»