odbicie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

od•bicie; -bić
od•bić -biję, -biją; -bij, -bij•cie

Słownik języka polskiego PWN*

odbicie
1. «obraz kogoś lub czegoś odbijający się na gładkiej powierzchni»
2. «refleks światła»
3. «kopia, odbitka lub odcisk»
4. «wierny obraz kogoś lub czegoś»
5. pot. «zachowanie odbiegające od normy lub świadczące o braku równowagi psychicznej»
odbićodbijać
1. «uderzeniem nadać inny kierunek czemuś będącemu w ruchu»
2. «o powierzchniach zwierciadlanych: dać odbity obraz czegoś lub kogoś»
3. «naciskając, zostawić na czymś ślad, obraz lub odcisk czegoś»
4. «odepchnąwszy się, odpłynąć od lądu lub jakiegoś obiektu na wodzie»
5. «skręcając, oddalić się od kogoś lub czegoś»
6. «za pomocą specjalnych urządzeń skopiować jakieś teksty lub rysunki»
7. «uwodząc, zabrać komuś męża, żonę, dziewczynę itp.»
8. «przerywając taniec jakiejś parze, zabrać partnerkę lub partnera do tańca ze sobą»
9. «biciem lub uderzeniem uszkodzić komuś lub sobie ciało lub narządy wewnętrzne»
10. «uderzeniem pozbawić coś fragmentu będącego zamknięciem»
11. «uderzając, oddzielić część od całości»
12. «o części urządzenia lub broni palnej: cofnąć się z impetem»
13. «w wyniku walki odzyskać lub uwolnić coś lub kogoś zdobytego przez wroga»
14. odbijać «wyróżniać się czymś od otoczenia»
15. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikalną przeszkodę»
kąt odbicia «kąt między promieniem odbitym od granicy dwóch ośrodków i prostą prostopadłą do powierzchni rozdzielającej te ośrodki»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego