opora

Wielki słownik ortograficzny PWN*

opora -rze, -rę; opór
opory -rów
opór oporu, oporze

Słownik języka polskiego PWN*

opora
1. daw. «to, na czym coś się opiera»
2. daw. «coś, co stanowi przeszkodę»
opory «przeszkody natury psychicznej powstrzymujące kogoś przed zrobieniem czegoś»
opór
1. «przeciwstawianie się czyjeś woli lub przemocy; też: nieuleganie jakiejś sile»
2. «siła powstająca przy wprawianiu ciał w ruch lub wywołana ruchem tych ciał i skierowana przeciwnie do kierunku ruchu»
3. zob. pług w zn. 2

• oporowy
Zobacz więcej wyników wyszukiwania w Słowniku języka polskiego

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

opora
opór

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „opora” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „opora” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Encyklopedia PWN

Kliknij, aby zobaczyć „opora” w Encyklopedii PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego