oszczep
Wielki słownik ortograficzny PWN*
oszczep -pu, -pie; -pów
Słownik języka polskiego PWN*
oszczep
1. «przyrząd przypominający wyglądem długi pręt zakończony ostrzem, którym lekkoatleci rzucają na odległość»
2. «konkurencja lekkoatletyczna, w której rzuca się tym prętem»
3. «dawna broń myśliwska i bojowa składająca się z długiego drzewca i osadzonego na nim żelaznego grotu»