parobek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
parobek -b•ka, -b•kiem; te -b•ki, ci -b•cy (a. -b•kowie), -b•ków
Słownik języka polskiego PWN*
parobek
• parobkowy
1. «najemny robotnik rolny, pracujący dawniej w gospodarstwach bogatych chłopów i w folwarkach; też: służący we dworze lub w karczmie»
2. pogard. «sługus, pachołek»
• parobkowy
