patronować

Słownik języka polskiego PWN*

patron I
1. «zasłużona i zwykle nieżyjąca już osoba, której imię nadawane jest jakiejś instytucji lub jakiemuś miejscu»
2. «osoba święta lub bóstwo opiekuńcze, któremu oddano w opiekę jakiś kraj, obiekt, osobę lub grupę»
3. «święty, którego imię nadawane jest przy chrzcie»
4. «osoba lub instytucja opiekująca się kimś lub czymś»
5. «prawnik sprawujący bezpośrednią opiekę nad pracą aplikanta»
6. «w starożytnym Rzymie: patrycjusz sprawujący opiekę nad wyzwolonymi niewolnikami lub klientami»

• patronka • patronować

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego