porządnicki
Wielki słownik ortograficzny PWN*
porząd•nic•ki -c•kiego, -c•kim; -c•cy, -c•kich
porząd•nic•ka -c•kiej, -c•ką; -c•kie, -c•kich
Słownik języka polskiego PWN*
porządnicki, porządniś «mężczyzna przesadnie lubiący porządek i dbający o jego utrzymanie»
• porządnicka, porządnisia
• porządnicka, porządnisia