pruć
Słownik języka polskiego PWN*
pruć
1. «rozsnuwać dzianinę, aby otrzymać włóczkę»
2. «rozdzielać na części, wyciągając nici ze szwów»
3. «rozdzierać, rozcinać spoistość czegoś, szybko się przemieszczając»
4. «rozrywać, niszczyć, zwykle wiercąc w czymś otwór lub posługując się ciężkim, ostrym narzędziem»
5. pot. «iść, biec lub jechać bardzo szybko»
6. pot. «strzelać całą serią»
pruć się
1. «o dzianinie: ulegać zniszczeniu z powodu wysnuwania się nitek»
2. «rozdzielać się na szwach»
3. pot. «ulegać zakłóceniom, zaburzeniom»