przyzwyczajony
Wielki słownik ortograficzny PWN
przy•zwyczaić -aję, -aisz, -ają; -aj•cie
przy•zwyczajenie; -jeń
Słownik języka polskiego PWN
przyzwyczaić — przyzwyczajać
1. «sprawić, że ktoś zaczął traktować coś lub kogoś nieznanego jako coś normalnego lub kogoś znanego mu»
2. «sprawić, że ktoś stale potrzebuje czegoś lub czyjejś obecności»
3. «sprawić, że ktoś nabrał nawyku lub przystosował się do czegoś»
przyzwyczajenie «nawyk, zwyczaj»
przyzwyczaić się — przyzwyczajać się
1. «zacząć traktować coś lub kogoś nieznanego jako coś normalnego lub kogoś znanego»
2. «zacząć stale potrzebować czegoś lub czyjejś obecności»
3. «nabrać nawyku lub przystosować się do czegoś»
Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Zagraj z nami!
