płatek
Wielki słownik ortograficzny PWN*
płatek -t•ka, -t•kiem; -t•ki, -t•ków
Słownik języka polskiego PWN*
płatek
• płateczek
1. «listek korony kwiatowej otaczającej słupki i pręciki, zwykle barwny»
2. «kawałek cienkiego materiału»
3. «płaski, cienki kawałek czegoś, zwykle odcięty lub oddzielony od większej całości»
4. «kryształek cienkiego lodu mający postać kłaczka, strzępka»
• płateczek
płatek małżowiny (usznej) «dolna część małżowiny usznej człowieka»
płatek śnieżny zob. floken.