rechotanie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

rechotanie; -ań
rechotać -oczę (a. -ocę), -oczą (a. -ocą); -ocz•cie

Słownik języka polskiego PWN*

rechot, rechotanie
1. «głos wydawany przez żaby»
2. pot. «niski, chrapliwy śmiech; też: śmiech bezmyślny»
rechotać
1. «o żabach: wydawać głos»
2. pot. «śmiać się chrapliwie lub bezmyślnie»
rechotać się zob. rechotać w zn. 2.

Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego*

rechotanie
rechotać

Słowniki PWN - zobacz ofertę >>

Zasady pisowni i interpunkcji

Kliknij, aby zobaczyć „rechotanie” w Zasadach Pisowni

Porady językowe

Kliknij, aby zobaczyć „rechotanie” w Poradni Językowej PWN

Korpus Języka Polskiego PWN

Kliknij, aby zobaczyć „rechotanie” w Korpusie Języka Polskiego PWN

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego