sen

Wielki słownik ortograficzny PWN*

Sen: Kim Ir Sen, Kim Ir Sena, o Kim Ir Senie
sen snu, śnie; snów
sen (moneta) -na, -nie; -ny, -nów

Słownik języka polskiego PWN*

sen I
1. «naturalny stan umożliwiający organizmowi wypoczynek, polegający na obniżeniu wrażliwości na bodźce, spowolnieniu funkcji fizjologicznych oraz czasowym zaniku świadomości»
2. «to, co się śni człowiekowi śpiącemu»
3. «marzenie o czymś»
sen II «drobna moneta w Japonii, Indonezji, Malezji i Kamdodży»
sen letni «u niektórych zwierząt: obniżenie intensywności procesów życiowych występujące w lecie»
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego