skakać

Wielki słownik ortograficzny PWN*

skakać skaczę, skaczą; skacz•cie

Słownik języka polskiego PWN*

skoczyćskakać
1. «oderwać się na chwilę od ziemi, odbijając się nogami»
2. «wykonując skok, dostać się dokądś lub wydostać się skądś»
3. «uderzając o coś, odbić się od tego»
4. «rzucić się na kogoś lub na siebie wzajemnie z zamiarem bicia»
5. skakać «trząść się z zimna, ze strachu itp.»
6. «gwałtownie, ostro podnieść się, wzrosnąć, czasem też wznieść się i opaść»
7. pot. «szybko pobiec»
8. pot. «udać się śpiesznie po coś, dokądś na krótki czas»

Znaleziono w książkach Grupy PWN

Trwa wyszukiwanie...  
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego