skakać
Wielki słownik ortograficzny PWN*
skakać skaczę, skaczą; skacz•cie
Słownik języka polskiego PWN*
skoczyć — skakać
1. «oderwać się na chwilę od ziemi, odbijając się nogami»
2. «wykonując skok, dostać się dokądś lub wydostać się skądś»
3. «uderzając o coś, odbić się od tego»
4. «rzucić się na kogoś lub na siebie wzajemnie z zamiarem bicia»
5. skakać «trząść się z zimna, ze strachu itp.»
6. «gwałtownie, ostro podnieść się, wzrosnąć, czasem też wznieść się i opaść»
7. pot. «szybko pobiec»
8. pot. «udać się śpiesznie po coś, dokądś na krótki czas»
Porady językowe
Ciekawostki
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
