straż
Wielki słownik ortograficzny PWN*
straż; -że, -ży: straż marszałkowska, straż pożarna
Słownik języka polskiego PWN*
straż
• strażniczy • strażnik • strażniczka
1. «strzeżenie kogoś lub czegoś przed niebezpieczeństwem, zniszczeniem, kradzieżą, zaginięciem itp.; też: pilnowanie kogoś, żeby nie uciekł»
2. «człowiek lub grupa ludzi strzegąca kogoś lub czegoś»
• strażniczy • strażnik • strażniczka
straż ogniowa, pożarna «zespół ludzi powołanych do ochrony przeciwpożarowej, a także do przeprowadzania akcji ratowniczych w wypadku klęsk żywiołowych lub katastrof»
• strażacki • strażak
• strażacki • strażak