stuknąć
Słownik języka polskiego PWN*
stuknąć — stukać
1. «uderzając czymś w coś twardego, spowodować charakterystyczny odgłos»
2. «o przedmiocie: wydać charakterystyczny odgłos wskutek uderzenia lub obicia się o coś»
3. pot. «jadąc samochodem, uderzyć niezbyt mocno w kogoś lub w coś»
4. pot. «uderzyć kogoś»
5. stukać pot. «pisać na maszynie»
6. pot. «zastrzelić kogoś»
7. pot. «pozbawić kogoś jakiejś sumy pieniędzy»
stuknąć się — stukać się
1. «zderzyć się z czymś twardym lub uderzyć czymś twardym w jakąś część ciała»
2. «uderzyć o siebie wzajemnie, wydając charakterystyczny odgłos»
stuknięcie «odgłos wydany przez osobę lub rzecz, która stuknęła»
Porady językowe
Korpus Języka Polskiego PWN
Znaleziono w książkach Grupy PWN
Trwa wyszukiwanie...
