stuknąć

Wielki słownik ortograficzny PWN*

stuk•nąć -nę, -niesz, -ną; -nij•cie; -nął, -nęła, -nęli; -nąwszy
stuk•nięty; -ęci

Słownik języka polskiego PWN*

stuknąćstukać
1. «uderzając czymś w coś twardego, spowodować charakterystyczny odgłos»
2. «o przedmiocie: wydać charakterystyczny odgłos wskutek uderzenia lub obicia się o coś»
3. pot. «jadąc samochodem, uderzyć niezbyt mocno w kogoś lub w coś»
4. pot. «uderzyć kogoś»
5. stukać pot. «pisać na maszynie»
6. pot. «zastrzelić kogoś»
7. pot. «pozbawić kogoś jakiejś sumy pieniędzy»
stuknąć sięstukać się
1. «zderzyć się z czymś twardym lub uderzyć czymś twardym w jakąś część ciała»
2. «uderzyć o siebie wzajemnie, wydając charakterystyczny odgłos»
stuknięcie «odgłos wydany przez osobę lub rzecz, która stuknęła»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego