szumieć
Słownik języka polskiego PWN*
szumieć I
1. «powodować jednostajny, głuchy dźwięk»
2. «o wielu osobach: wywoływać, zwykle rozmawiając, hałas przypominający szum wiatru, wody itp.»
3. pot. «o wielu osobach: mówić o czymś, o kimś z podekscytowaniem»
4. pot. «wprowadzać zamieszanie, buntując się»
szum I
• szumowy • szumek
1. «jednostajny, głuchy dźwięk wywoływany np. przez wiatr lub płynącą wodę»
2. «hałas przypominający taki dźwięk»
3. «zamieszanie wokół kogoś lub czegoś»
4. «głuchy, jednostajny dźwięk zakłócający odbiór audycji radiowych, rozmowę telefoniczną itp.»
• szumowy • szumek
