Szanowni Państwo,

wraz ze zbliżającymi świętami Bożego Narodzenia zaczęłam zadawać sobie pytanie: czym właściwie jest powtarzająca się w refrenie „dyna”, pojawiająca się w znanej kolędzie „Gore gwiazda Jezusowi”? Jaka jest etymologia tego słowa?

Pozdrawiam serdecznie

Szanowna Poradnio,

zwracam się do Państwa z pytaniem o zapis przedłużeń dwuznaków. Mam na myśli zapis na przykład wykrzyknienia "Ach", ale w dłuższej formie - powinno się wtedy powielić cały dwuznak - "Achchchch" - czy może jednak wystarczy tylko ostatnią literę - "Achhhh". W ten sam sposób, jeśli chciałbym zapisać onomatopeję szumu, to powinienem napisać "szszszsz" czy może wystarczy tylko "szzzzz"?

Z wyrazami szacunku

Czytelnik

Coraz częściej spotykam w nowo zredagowanych publikacjach konstrukcje typu (podaję przykłady z jednego źródła):

„W stajni rozbrzmiewały tylko stukanie kopyt i szum wody z węża”;

„Na plastyce narysowała pędzącego konia z rozwianymi ogonem i grzywą”.

Takie konstrukcje uważam za rażące hiperpoprawnością, brzydkie i niefunkcjonalne (wyobraźmy sobie, że ktoś cytuje któreś ze zdań, opuszczając fragment wyliczenia). Czy rzeczywiście liczba mnoga czasownika w orzeczeniu jest tu konieczna?

Dlaczego Doroszewski notuje pisownię „haszcze”, a nie przez „ch”?

Zmiana czasu w obrębie zdania.

Wzięłam głęboki wdech i wyobraziłam sobie, że stoję nad wodospadem. Obraz ten był tak żywy, że niemal poczułam, jak do moich nozdrzy wdziera się zapach wilgotnego powietrza, a do uszu dociera szum spływającej kaskadami wody.

Czy w podanych wyżej zdaniach zamiana czasu z przeszłego na przyszły jest właściwa, czy w całości powinien być jednak użyty czas przeszły?

Jak to dokładnie jest z tą zamianą czasu w obrębie zdania? Kiedy ona jest uzasadniona, a kiedy nie?