szumienie

Wielki słownik ortograficzny PWN*

szum -mu, -mie; -mów
szumieć -mi, -mią; -miał

Słownik języka polskiego PWN*

szum I
1. «jednostajny, głuchy dźwięk wywoływany np. przez wiatr lub płynącą wodę»
2. «hałas przypominający taki dźwięk»
3. «zamieszanie wokół kogoś lub czegoś»
4. «głuchy, jednostajny dźwięk zakłócający odbiór audycji radiowych, rozmowę telefoniczną itp.»

• szumowy • szumek
szum II zob. szumowina w zn. 1.
szumieć I
1. «powodować jednostajny, głuchy dźwięk»
2. «o wielu osobach: wywoływać, zwykle rozmawiając, hałas przypominający szum wiatru, wody itp.»
3. pot. «o wielu osobach: mówić o czymś, o kimś z podekscytowaniem»
4. pot. «wprowadzać zamieszanie, buntując się»

Synonimy

Zagraj z nami!

Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego